Να ερωτευεσαι εκεινον που σε κανει καλυτερο ανθρωπο...
3/12/15
15/11/15
Όταν προχωρας, το κανεις αθορυβα dear
1/11/15
25/10/15
Ανασκοπηση της εβδομαδας
17/10/15
13/10/15
Δημιουργειτε...ινα ξεχαστητε
Αγαπητοι μου συνbloggers και αγαπητες μου συνbloggerισσες μετα απο ενα ακρως κινητικο και ευμεταβλητο καλοκαιρι-και μια εξεταστικη- γυρισαμε οχι ακριβως δρυμιτερες μα σιγουρα πιο συνειδητοποιημενες. Η ζωη περναει τοσο γρηγορα που αν δεν κανουμε αυτα που παντα θελαμε τωρα δεν προκειται να γινουν ποτε. Ειδικα τωρα που χρειαχομαστε κατι να απασχολουμε το μυαλο μας και να γιατρευουμε την ψυχη μας. Τα πολυ ομορφα και τα πολυ ασχημα μας τα φερνουν οι ανθρωποι. Δεν γινεται ομως να αποκοπουμε απο ολους. Για να συμβιωσουμε ομως χρειαζονται δυο πραγματα. Πρωτον να μην υπεραναλυουμε οτι συμβαινει και δευτερον να βρουμε κατι που μας δινει χαρα. Ετσι κι εγω ξεκινησα μαθηματα για κοσμηματα και ιδου η πρωτη μου δημιουργια.
Υγ.: Συντομα θα ακολουθησουν κι αλλες δημιουργιες :)
11/10/15
11/8/15
Οταν το μισος κρυβει απεραντη αγαπη
Μοιάζει αστείο κακό
Να χω φωνή και να μη σου μιλάει
Τι απομένει να πω
Να στο ζητώ και να μην επιστρέφεις
Είναι χαμένη ευχή
Είναι αμαρτία να το καταστρέφεις
Ο τι ζητά η ψυχή
4/6/15
Μαλλον ο χρονος ξερει
3/6/15
Δεν με νοιαζει ...
Στα κρυφά σου μονοπάτια
Με τραβάς μα πάλι να νιώσεις φοβάσαι
και όταν γίνεσαι κομμάτια
Εμένα που όποτε θες με θυμάσαι
Εμένα που όποτε θες με θυμάσαι
Μες στα χέρια σου κρατάς
Το κλειδί της μοναξιάς
Τι θα γίνω μη ρωτάς
Δε με νοιάζει αν μ’ αγαπάς
Κι ούτε σε αναζητάω
Κι όμως απαντάω στον τόνο της λύπης
Και απ’ τα λόγια σου μεθάω
Μα με διώχνεις να μη με πληγώσεις φοβάσαι
Εμένα που όποτε θες με θυμάσαι
Μες στα χέρια σου κρατάς
Το κλειδί της μοναξιάς
Τι θα γίνω μη ρωτάς
24/4/15
Και τι ζητας;
Και τι ζητας; Να ερθει ενα βραδυ κατω απο το σπιτι σου.Να ξεχασει τους τυπους και να σε παρει τηλεφωνο.Να σου πει τεσσερις λεξεις."Ειμαι απο κατω,κατεβα".Κι εσυ να ντυθεις προχειρα.Να κατεβεις γρηγορα απο τις σκαλες,να ανοιξεις την εξωπορτα και να μπεις στο αυτοκινητο του.Να κοιταχτειτε στα ματια.Να αρχισεις να κλαις.Κι εκεινος να σκουπισει τα δακρυα σου και να σε φιλησει.Και μετα να φυγετε μαζι για να περασετε ολο το βραδυ αγκαλια.Αυτο θελεις!Αυτο ζητας απο τη ζωη σου.Αυτο απαιτεις απο εκεινον!
13/4/15
Αλιμονο στο φιλι που δωθηκε...
Αλιμονο στον ανθρωπο εκεινο που ελαβε φιλι και μετα του το πηραν πισω....Αγαπητες μου συνbloggerισσες, οταν ημουν μικρη πιστευα οτι ολες οι σχεσεις ξεκινουν με ενα φιλι.Πιστευα οτι απο την στιγμη που υπαρξει το πολυποθητο φιλι,αυτοματως αποκαλυπτεται οτι δυο ανθρωποι θελουν ο ενας τον αλλον και μετα κανουν σχεση.Κουνια που με κουναγε!!! Διοτι υπαρχει η περιπτωση να φιληθουν δυο ανθρωποι και ο ενας να χαθει σˊεναν κοσμο γεματο καρδουλες,ονειρα και....συννεφενια σεντονια.Το τονιζω ομως,ο ενας.Διοτι ο αλλος ηταν ή τωρα εγινε απολυτως συνειδητοποιημενος.Και ετσι,εκει που εσυ πετας,ερχεται και σε γκρεμιζει τοσο ασχημα απο το συννεφακι σου,που πεφτεις και χτυπας πολυ.Γιατι πως μπορεις να αντεξεις το οτι μετανιωσε για το φιλι που σου εδωσε και θελει να κανετε σαν να μην δωθηκε ποτε; Εχει και απαιτησεις!!! Για το λογο αυτο,παρακαλω πολυ και τους φιλους και τις φιλες αυτου του blog να μην μοιραζουν φιλια αν δεν ειναι σιγουροι για το μετα....
5/3/15
Ιστοριες ενηλικων (1)
Ένα αυτοκινητο ειναι σταματημενο στη μεση του πουθενα.Με ανοιχτα φωτα,ξεκλειδωτες πορτες και δυο επιβαινοντες.Και οι δυο εχουν χασει τις αισθησεις τους...
14 Σεπτεμβριου 2012 (Μολις δυο μηνες πριν...)
Η Χριστινα βρισκεται στην οδο Σεκερη,ενα στενο καθετο στην Βασιλισσης Σοφιας. Περπαταει γρηγορα.Γεματη αγχος ψαχνει τα νουμερα των πολυκατοικιων.Βρισκει το κτηριο με το νουμερο 24.Χτυπαει το κουδουνι."Εχω ραντεβου με τον κυριο Νικολαου" αποκρινεται. Η πορτα ανοιγει και εκεινη εισερχεται στην πολυκατοικια. Ο Πετρος Νικολαου ειναι ο καθηγητης της στην σχολη. Διδασκει φυσικοχημεια στο δευτερο ετος των χημικων μηχανικων του πολυτεχνειου.Για δευτερη φορα την εκοψε στην εξεταστικη.
Η Χριστινα μπηκε στο ασανσερ και κοιταξε τον εαυτο της στον καθρεφτη.Ηταν 21 ετων.Λιγο μιζερη,λιγο αχρωμη,λιγο αδιαφορη.Ωστοσο,για εκεινη την επισκεψη ειχε ντυθει οσο γινοταν πιο "σωστα".Ενα μαυρο παντελονι και ενα βυσσινι πουκαμισο.Ειχε πιασει τα μαλλια της μια αυστηρη αλογοουρα και ειχε βαψει τα χειλη της κοκκινα.Στο χερι της κρατουσε το βιβλιο του καθηγητη της.Ο κυριος Νικολαου,σκεφτοταν.Ο πιο γοητευτικος καθηγητης του πανεπιστημιου.Στα σαρανταπεντε του ειχε κατακτησει μια εδρα στο πανεπιστημιο μαζι με την κορη του πρυτανη.Παντρεμενος ο κυριος Νικολαου!Ψηλος,αδυνατος,με πρασινα ματια και γκριζαρισμενα γενια.Καλοντυμενος,εξυπνος,ανετος και πετυχημενος.Αν και οι κακες οι γλωσσες ελεγαν οτι πηρε τη θεση επειδη παντρευτηκε την Ελενη Γεωργιου,την κορη του πρυτανη.Ας ελεγαν,σκεφτοταν.Κανενας καθηγητης δεν μπορουσε να γεμισει τα αμφιθεατρα οπως ο κυριος Νικολαου.Φοιτητες και φοιτητριες απο καθε ετος επιαναν θεση στο αμφιθεατρο μια ωρα πριν για να παρακολουθησουν τον Νικολαου.
Η πορτα του ασανσερ που ανοιξε αποτομα την εκανε να επιστρεψει ξανα στην πραγματικοτητα.Μια φοιτητρια απο το πρωτο ετος μπηκε γρηγορα μεσα.Φαινοταν απογοητευμενη.Η Χριστινα αγχωθηκε ακομα περισσοτερο.Μαλλον δεν ηταν καλη ιδεα να ερθει στο γραφειο του Νικολαου,σκεφτηκε.Προχωρησε μεχρι την πορτα.Χτυπησε το κουδουνι και μπηκε μεσα.Μια κοπελα γυρω στα τριαντα ηταν γραμματεας.Πολυ ομορφη.Ακομη και στις γραμματεις του εχει γουστο,σκεφτηκε.Την ρωτησε το ονομα της και μετα πηγε να ειδοποιησει τον καθηγητη.Περαστε,αποκριθηκε η κοπελα μετα απο λιγη ωρα .Η Χριστινα σηκωθηκε και προχωροντας αργα μπηκε στο δωματιο.Ενα μεγαλο,σκουρο καφε γραφειο και μια μαυρη καρεκλα ηταν τα πρωτα πραγματα που αντικρισε.Πανω στο γραφειο υπηρχαν μερικα βιβλια φυσικοχημειας,ενα ποτηρι με ποτο και πολλα μολυβια σκορπια πανω στο επιπλο.Ο κυριος Νικολαου ηταν στο παραθυρο.Κοιταζε απ'εξω τη βροχη που ειχε ξεκινησει να πεφτει μολις λιγα λεπτα πριν φτασει η Χριστινα.Εκεινη καθαρισε λιγο το λαιμο της και του μιλησε."Καλησπερα σας κυριε καθηγητα,ονομαζομαι Χριστινα Ασπιωτη και ειμαι στο τριτο ετος των χημικων μηχανικων".Εκεινος γυρισε και την κοιταξε αποτομα.Εκεινη παγωσε.Σταματησε να μιλαει.Σκεφτοταν οτι ισως ηταν πολυ κακη ιδεα που ειχε φτασει μεχρι το γραφειο του.Ο Νικολαου,αφου την περιεργαστηκε λιγο,μετα της χαμογελασε."Τι θελεις εδω ?",την ρωτησε και κατευθηνθηκε προς το γραφειο του."Κυριε καθηγητα ειναι η δευτερη φορα που κοβομαι στο μαθημα σας και ειλικρινα δεν καταλαβαινω το λογο.Ημουν σιγουρη οτι αυτη τη φορα το ειχα περασει".
"Θεωρεις δηλαδη οτι σε κοβω επειτηδες ή οτι δεν ξερω να διορθωνω; " αποκριθηκε εκεινος με ιδιαιτερα σοβαρο και αποτομο υφος.Η Χριστινα ταˊχασε.Αρχισε να τρεμει και προσπαθησε να ηρεμησει τον εαυτο της."Οχι κυριε καθηγητα,δεν εννοω κατι τετοιο.Θεωρησα σωστο να ερθω μεχρι εδω και να σας βρω μονο και μονο για να μου εξηγησετε αν εχετε την καλοσυνη,τι λαθη κανω;". Εκεινος σηκωθηκε απο την καρεκλα του.Κοιταξε για λιγο το δρομο εξω.Τωρα εβρεχε δυνατα.Οι σταγονες επεφταν πανω στα καπο των αυτοκινητων που περνουσαν εκεινη την ωρα κατω απο το γραφειο του,δημιουργωντας εναν επαναλαμβανομενο χτυπο. Στη συνεχεια γυρισε και κοιταξε ξανα την Χριστινα. Φαινοταν πολυ απειρη. Ηξερε να ξεχωριζει τους ανθρωπους. Πολλες φοιτητριες που ειχαν περασει απο εκεινο το γραφειο ηταν προθυμες να περασουν το μαθημα του με καθε τιμημα.Κι εκεινος; Απλα δεν εχανε ευκαιρια να επιβεβαιωσει τις ικανοτητες του.Η αληθεια ηταν οτι ηδονιζοταν και μονο στην σκεψη οτι μια κοπελα μπορουσε να κανει οτι της ζητουσε.Να υποκυψει σε καθε του απαιτηση.Σε καθε φαντασιωση που ειχε στο μυαλο του. Διοτι με την Ελενη Γεωργιου ειχε σταματησει εδω και πολλα χρονια να ικανοποιειται. Κοιμοταν μαζι της για να την πειθει οτι ολα στη σχεση τους ηταν μια χαρα.Δεν μπορουσε να θεσει σε κινδυνο την καριερα του! Για τον σκοπο αυτο αλλωστε εκανε κατι ακομη πιο διεστραμμενο.Οποτε συνευρισκοταν με μια φοιτητρια το βιντεοσκοπουσε ωστε καμια να μην μπορει να τον εκβιασει αργοτερα.Τις ειχε ολες στο χερι του....και οχι μονο.
Υ.Γ. Αγαπητοι μου συνbloggers ειπα να ξεκινησω μια καινουρια ενοτητα στο blog.Οι ιστοριες που διαβαζετε εδω ειναι αποκυημα της φαντασιας της γραφουσας και δεν εχουν ουδεμια σχεση με την πραγματικοτητα : P. Αν σας αρεσει αυτη η ενοτητα θα την συνεχισω. Περιμενω με αγωνια τα σχολια σας.
23/2/15
Κοιτα να δεις πραγματα
Αγαπητη μου συνbloggerισσα και αγαπητε μου συνblogger,καθησε αναπαυτικα στον καναπε σου,φτιαξε και εναν καφε-παρολο που ειναι καπως αργα-και ετοιμασου γιατι θα ακουσεις ή μαλλον θα διαβασεις πραματα και θαματα.....
- Δεν υπαρχει πλεον ο δικομματισμος στην χωρα μας αγαπητοι μου.Ναι,εδω και ενα μηνα η χωρα μας πλεει στα ταραχωδη ευρωπαϊκα νερα υπο αριστερες διαταγες,γεγονος που δεν μπορω να σχολιασω μιας και περιμενω κι εγω με αγωνια την εκβαση αυτου του πειραματος.Ωστοσο δεν σας το κρυβω οτι ενα αγχος με εχει πιασει μιας και οποτε βλεπω εκτακτο δελτιο ειδησεων λεω Παναγια μου τωρα θα μας πεις "δυστυχως επτωχευσαμεν" σαν αλλος Χαριλαος Τρικουπης και αντε μετα να δω οι Ελληνες τι θα κανουμε που μια αργια ερχεται και ειναι κλειστα τα σουπερ μαρκετ και μας πιανει πανικος και αδειαζουμε τα ραφια λες και θα πεθανουμε αν δεν πιουμε γαλα για μια μερα. (μεταξυ μας σαν αξιο τεκνο που μενει με τους γονεις του ή θα μου φτιαξει η μαμα το γαλα μου ή θα πιω καφε εξω)
- Οι καθηγητες στο πανεπιστημιο δεν εχουν καμια σχεση με αυτο που ηξερα απο το λυκειο.Αμεεε.Περιμενεις εσυ πρωτοετη φοιτητη που μπηκες με ονειρα στη σχολη οτι θα την τελειωσεις στα πεντε χρονια και δεν θα χρωστας κανενα μαθημα απο τη μια εξεταστικη στην αλλη αφου θα στα εξηγησει ο μακρινος -ομολογω- συναδελφος σου που διδασκει.Χαζομαρες.Γιατι συνblogger μου οταν σηκωνεις τα χερακι σου για να ρωτησεις στο καταμεστο αμφιθεατρο τον καθηγητη σου κατι που δεν καταλαβαινεις υπαρχει περιπου 97% πιθανοτητα να σου απαντησει "μα αυτο δεν το ξερετε απο το λυκειο?" .Και οταν εσυ του αποκριθεις "οχι κυριε,δεν μας το εχουν διδαξει" η απαντηση θα ειναι μια και μοναδικη βεβαιως βεβαιως : "ηθελα να ηξερα τι σας μαθαινουν στο σχολειο".Αυτο!!! Τιποτα πιο κατατοπιστικο σχετικα με την ερωτηση σου.Βεβαια αυτο θα συμβει αν εισαι τυχερος.Διοτι αγαπητε μου αν εισαι ατυχος θα σε κανει ρεζιλι και σε ολο το ετος.Λαμπρο παραδειγμα εξεταστικη Ιανουαριου : "κυριε μπορω να σας ρωτησω κατι για τον τυπο της ταχυτητας?".Απαντηση : "αν δεν τον γνωριζεις σηκω και φυγε τωρα". TRUE STORY
- Οι παλιοι Ελληνες οδηγοι εχουν ενα θεματακι με τους νεους Ελληνες οδηγους.Μολις βλεπουν το Ν κολλημενο στο πισω παραθυρο του αυτοκινητου ειναι σαν να βλεπει ταυρος κοκκινο πανι.Θα κορναρουν,θα προσπερασουν βριζοντας,θα σε στριμωξουν στις στροφες και φυσικα θα σου κολλησουν σε ανηφορες και στο παρκαρισμα διοτι πρεπει να τιμωρηθεις νεε οδηγε που δεν εισαι λαμπρο αστερι σαν αυτους στο τιμονι και ακολουθεις γατακι το οριο ταχυτητας-αγνωστη λεξη για μερικους- το φαναρι,τα σηματα και προσεχεις τους πεζους.Ακουσε εκει πραματα.Μια ερωτηση μονο.Τα λαμπρα αστερια που προανεφερα γεννηθηκαν "οδηγαγες" που λεει και η Καινουριου ή εμαθαν να οδηγουν στον πλανητη Αρη και μετα ηρθαν στη γη για να δειξουν το ταλεντο τους σ'εμας τους ασχετους ???
- Το ξερατε εσεις οτι το Γιοχανεσμουργκ ειναι στην Αφρικη??? Speachless εμεινα αγαπητοι μου οταν η αδελφη μου μού επισημανε αυτην τη μικρη λεπτομερεια.Ακουσε εκει στην Αφρικη.Κι εγω που ημουν σιγουρη οτι βρισκεται στη Γερμανια ας πουμε......
- Βγηκαν και οι υποψηφιοτητες για τη Eurovision γιατι ολα τα ειχαμε αυτο μας ελειπε.Δεν σχολιαζω .Περιμενω μονο να δω ποιον θα επιλεξει ο ελληνικος λαος για να μας εκπροσωπησει διοτι τελευταια εχει μεγαλη εμπνευση στις επιλογες του.
- Αυτο το πραγμα που τα σαββατοκυριακα εχει ηλιο και σκεφτεσαι περασε ο χειμωνας ηρθε η ανοιξη,να κατεβασω κανενα ελαφρυ ρουχο,να κανω πεντικιουρ διοτι ερχεται καλοκαιρι,να κοιταξω και για καποιο νησακι-πλακα κανω,και ακους μετα εκτακτη επιδεινωση του καιρου,χιονια και βροχες στην Αττικη,δεν το χωραει ο νους μου.Βεβαια αυτο που ηθελα να σχολιασω ηταν αυτο που ειπε ο αντιπεριφεριαρχης προχθες οτι δεν κλεινουμε τα σχολεια για να μην το κανουμε τετραημερο (!).Αρα δεν υπολογιζουμε αν πραγματικα υπαρχει αναγκη αλλα μονο πως να μην μας κακολογισουν.Την Τεταρτη που ειχε πολυ περισσοτερο χιονι ηταν ανοιχτα ενω την προηγουμενη Τεταρτη ηταν κλειστα.Ομως ξεχασα την προηγουμενη Τεταρτη δεν ακολουθουσε μετα τριημερο.Ναι, απο αυτην την οπτικη εχετε απολυτο δικαιο.Και κατι τελευταιο.Το γεγονος οτι ειμαστε πλεον ενηλικοι δεν σημαινει οτι ειμαστε εκπαιδευμενοι να επιβιωνουμε σε δυσκολες καιρικες συνθηκες.Στην πολυτεχνειουπολη την προηγουμενη Τεταρτη ειχε πολυυυ χιονι.Αλλα κανενας δεν πηρε την πρωτοβουλια να την κλεισει!!!
12/2/15
Εκεινα τα βραδια...
Ξερεις εκεινα τα βραδια του χειμωνα
που εισαι μονη σου σε ενα αδειο δωματιο
και το μονο που ευχεσαι ειναι
να ηταν κι εκεινος μαζι σου,
διπλα σου,στην αγκαλια σου ;
Τα'χεις περασει αυτα τα βραδια ;
Εχεις νιωσει την καρδια σου ετοιμη να σπασει ;
Το μυαλο σου να βασανιζεται με τη σκεψη του ;
Τα μαγουλα σου υγρα απο τα δακρυα ;
Τον ηχο της ανασας σου να σε τρελαινει ;
Να κλεινεις τα ματια σου και να τον βλεπεις.
Να ακουμπας την πλατη σου στον κρυο τοιχο
και να σκεφτεσαι οτι θα'θελες να ειναι εκει.
Βραδια που θελεις να φυγεις απο το σπιτι σου.
Που νιωθεις οτι θα εκραγεις.
Που θελεις να παρεις τα κλειδια του αυτοκινητου
και να βγεις στους δρομους.
Να αρχισεις να τρεχεις προκειμενου
η ταχυτητα του σωματος σου να εκμηδενισει
την ταχυτητα με την οποια οι σκεψεις και οι εικονες εναλλασονται στο μυαλο σου.
Τα αναγνωριζεις αυτα τα βραδια ;
Τα ξερεις αυτα τα βραδια ;
Να σκεπαζεσαι μεχρι το κεφαλι με το παπλωμα
και να παλευεις απο κατω με τα λαθη σου.
Να κλεινεις τα ματια σου για να κοιμηθεις
μα να τα ανοιγεις γρηγορα
γιατι η εικονα του προβαλλεται μπροστα σου.
Βραδια που ξενυχτας με μουσικη,
που με ουρανο το ταβανι
χανεσαι και ελπιζεις,
απελπιζεσαι και βρισκεις τον εαυτο σου
αφου καταλαβαινεις τι ειναι αυτο που χρειαζεσαι.
Ή μαλλον ποιος ειναι αυτος που χρειαζεσαι.
Βραδια μοναχικα,βραδια ατελειωτα,
βραδια που εξαφανιζονται
με το πρωτο φως της μερας
οταν η ελπιδα ανατελει
κι εσυ ανοιγεις τα ματια σου,
αν εχεις καταφερει να τα κλεισεις
και κοιταζεις το ρολοϊ.
7 η ωρα,πρεπει να σηκωθεις,
να πλυθεις να ντυθεις,να φυγεις,
για να γυρισεις πιθανοτατα στο σπιτι αργα,
οσο γινεται πιο κουρασμενος,
ετοιμος για να "κοιμηθεις".