9/3/11

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ




 Κάποια βραδιά σε λευκό χαρτί

έκρυψα όσα είχα μες στην καρδιά
μα δεν σου χα πει...


 Πήρα βαθιά μια αναπνοή
και φύσηξα τις λέξεις
πέρα μακριά η γραφή να σκορπιστεί...

 Κι έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως...


 Κάθε φορά που κοιτάς ψηλά
κι η στίλβη δυναμώνει
μια συλλαβή θέλει ν ακουστεί...

   Και προσπαθεί να ρθει πιο κοντά
μα στο κενό γλιστράει
και σκέφτεσαι ένα αστέρι έπεσε...

 Έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως...