Μαλλον ο χρονος ξερει

Δεν μπορεις να κανεις κατι. Το να καταστρεφεσαι για εναν ολοκληρο μηνα κρατωντας την ανασα σου για να δεις τι θα γινει μονο στον στοχο σου δεν θα σε οδηγησει. Στενοχωρο ειναι. Ξανα. Αλλα δεν μπορεις να κανεις κατι. Πραγματικα. Μονονα φροντισεις να το ξεπερασεις και να πεις οτι αν ειναι να γινει θα γινει.Κι εσυ που νομιζες...Παντα ομως ειναι εσυ που νομιζες...Ισως το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να αφησεις τα κολπα , να ηρεμησεις, να κανεις κατι καλο μονο για τον εαυτο σου και οχι επειδη το θελει καποιος αλλος. Μερικους μηνες τωρα προσπαθεις να αλλαξεις μονο και μονο για να αρεσεις σε αλλους. Γινεσαι αλλη για να αρεσεις σε αλλους. Μιμησε αλλους τροπους συμπεριφορας, ακους μουσικη που δεν θα ακουγες, κανεις σκεψεις που δεν θα ειχες. Ντυνεσαι, χτενιζεσαι, τρως, βαφεσαι, οδηγεις, περπατας, ονειρευεσαι με βαση τους αλλους. Και ειναι και εκεινος ο βραχνας της ηλικιας. Μεγαλωνεις. Σε λιγο κλεινεις τα 21. Βιασου. Βιασου γιατι αλλιως θα τα χασεις ολα. Βιασου να βρεις καποιον. Λες και αυριο θα βρισκομαι στο κατωφλι των 30. Κουραστηκα. Δεν μπορω να τρεχω αλλο. ΘΕΛΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. ΑΥΤΟ!!! αν τον βρειτε πουθενα εδω ειμαι πειτε του.

Δεν με νοιαζει ...

Άλλο ένα βράδυ δεν κοιμάσαι
Στα κρυφά σου μονοπάτια
Με τραβάς μα πάλι να νιώσεις φοβάσαι

Μου τηλεφωνείς όταν λυπάσαι
και όταν γίνεσαι κομμάτια
Εμένα που όποτε θες με θυμάσαι
Εμένα που όποτε θες με θυμάσαι

Δε με νοιάζει αν μ’ αγαπάς
Μες στα χέρια σου κρατάς
Το κλειδί της μοναξιάς

Κι αν στα μάτια με κοιτάς
Τι θα γίνω μη ρωτάς
Δε με νοιάζει αν μ’ αγαπάς

Άλλο ένα βράδυ δε μου λείπεις
Κι ούτε σε αναζητάω
Κι όμως απαντάω στον τόνο της λύπης

Και σε συναντάω όπου και να ‘σαι
Και απ’ τα λόγια σου μεθάω
Μα με διώχνεις να μη με πληγώσεις φοβάσαι
Εμένα που όποτε θες με θυμάσαι

Δε με νοιάζει αν μ’ αγαπάς
Μες στα χέρια σου κρατάς
Το κλειδί της μοναξιάς

Κι αν στα μάτια με κοιτάς
Τι θα γίνω μη ρωτάς