Το να σας γραψω ενα ακομη δακρυβρεχτο κειμενο για το ποσο ασχημο timing εχω στη ζωη μου και συγκεκριμενα στις σχεσεις μου με τους αλλους ανθρωπους θα ηταν το πιο ευκολο.Ειχα βρει και τι τραγουδι θα παρεθετα στο συγκεκριμενο κειμενο."Το αστερι μου" της Μποφιλιου.Πηγα και στη συναυλια της.Αλλα οχι.Αν ξεκινουσα παλι να κλαιγομαι δεν θα ειχα κανει καμια απολυτως προοδο στη ζωη μου.Γι'αυτο λοιπον θα το διακωμοδισουμε λιγο το θεμα.Εγω ειμαι ο ανθρωπος που εκεινους που με θελουν τους απορριπτω και εκεινους που με "διωχνουν" τους ερωτευομαι.Ανωμαλια!!!Μην το ψαχνετε.Το timing μου ειναι τοσο ασχημο που αν δεν με ξεχασει καποιος και δεν προχωρησει στη ζωη του,εγω δεν ενδιαφερομαι.Τρελα σας λεω!!!Τρελα με κορδελα.Και με πιανει και η ζηλεια μου.Εκει ειναι το ωραιο."Ζηλεια μου,ζηλεια μου,σαν την αγαπη εισαι τοσο δυνατη" που λεει και η Χαρουλα.Ετσι ακριβως.Βεβαια για να ειμαι ειλικρινης δεν ζηλευω ακομα πολυ.Θα μου πειτε υπαρχει πολυ και λιγο στη ζηλεια ? Τελοσπαντων,ακομη ειναι σε επιπεδα που το ελεγχουμε.Αλλα οσο να'ναι μια μελαγχολια με πιανει οταν σκεφτομαι και ακομη χειροτερα οταν φανταζομαι.Αλλα να μου πεις αφου μονη σου το(ν) οδηγησες εκει τι ζητας τωρα.Για πειτε μου κι εσεις ,τι ζηταω τωρα ?Μηπως ειναι καποια αντιδραση απλη,οτι δηλαδη χανω καποιον ή μηπως ειναι θου κυριε αγαπη ???
Υ.Γ. : ΚΑΘΕ ΕΞΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΕΡΙ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΥΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΧΤΗ!!!
