Οχι δεν ζηλευω,οχι δεν ζηλευω,καλα ενταξει....................

"Ζηλευω,ζηλευω εσενα που ...........και ..........." δεν ξερω τι λεει παρακατω το ελαφρολαϊκο ασμα.Παντως,ενα δικαιο το εχει.Καλα,ενταξει ρε παιδι μου,δεν ειπαμε να ζηλευεις σε τετοιο βαθμο που μολις τον δεις με αλλη,να πας και να της ξεριζωσεις το μαλλι -εκεινου θα του εξηγησεις αργοτερα στο σπιτι τι εστι βερικοκο-.Αλλα ,γιατι της ειπε γεια και εμενα μου το λεει με τα χιλια ζορια.Μην μου πειτε οτι δεν εχετε αναρωτηθει ποτε.Αλλα,οντας ατομο που εχει αναρωτηθει θα προσπαθησω να δωσω μια λογικη εξηγηση στο γιατι τους λενε γεια και γιατι ζηλευουμε εμεις αυτη τη μικρη λεξουλα που τοσο αυθορμητα βγαινει απο το στομα τους -ΟΟΟΟταν το θελουν.Λοιπον,αγαπητες συν-blogger,ας μπουμε λιγο στη θεση τους -αν και ειναι πολυ δυσκολο διοτι εχουμε πολυ διαφορετικο χωροταξικο οσον αφορα τη θεση του μυαλου μας-.Σκεφτείτε,συνεπως, οτι περπατατε "ανεμελος" στο διαδρομο λεγοντας -ελατε τωρα- @#$%^κιες με τους φιλους σας και ξαφνικα εμφανιζεται η κοπελα που θελετε μπροστα σας.Τι κανετε ???? α) Συμμαζευεστε,φωναζετε ενα "σκαστε ρε @#$%κες" και προσπαθωντας να θυμιζετε οσο γινεται πρωταγωνιστη μεξικανικης σαπουνοπερας -οχι οτι εχουμε κατι με τις σαπουνοπερες και δε τις μεξικανικες αλλα πως να το κανουμε εκει που ο ΗOSE ARMANDO DELA VEGA και δεν συμμαζευεται,μετα απο μια ωρα καβαλα στο αλογο του,πετυχαινει την ESMERALDA και αφου τιναξει το αψεγαδιαστο μαλλι του-της λεει "Καλημερα" με ενα χαμογελο πιο αστραφτερο κι απο τον Αλεξανδρο Πετριδη. β) Συνεχιζετε οτι κανατε ριχνοντας με ματια ολο νοημα με την οποια δηλωνεται "ετσι ειμαι,σε οποιον αρεσω και ελα τωρα το ξερω σου αρεσω ".γ)Το παρακατω σεναριο αποτελει και το πιο συνηθισμενο : Βλεπετε οτι ερχεται,στριβετε αμεσως και κοιταζετε κατω για να δειτε, who knows, τα κορδονακια σας αν ταιριαζουν με το φουτερακι ή τη βαρυτικη σας δυναμη αν ερχεται σε αντιθεση με την καθετη δυναμη Ν,γραφω φυσικη αυριο παιδια : P. Δεν ξερω να απαντησω,παντως αν γνωριζει καποιος ας μου πει κι εμενα,ετσι για να ξερω.............

you do something to me

Ενα βραδυ σου'χα πει.......

Δεν ξερω αν πρεπει να το γραψω,ισως να ειναι λαθος,αφηστε που δεν θελω να βαρυνω ακομη περισσοτερο την ατμοσφαιρα που επικρατει στο blog μου τον τελευταιο καιρο.Παντως,ειναι ενα απο τα μοναδικα πραγματα που μπορω να γραψω χωρις να κολλαω στη δευτερη γραμμη.Το να μετανιωνεις για διαφορα πραγματα ειναι,ΛΕΝΕ,οτι χειροτερο.Αυτο ακολουθησα γιατι πιστεψα οτι καλυτερα να μετανιωνω για κατι που εκανα,παρα κατι που δεν τολμησα.Υπαρχουν,ομως,πραγματα που απλως δεν πρεπει να τα αγγιζεις.Ισως πρεπει να τα αφηνεις και αυτα θα βρουν το δρομο τους.Αν αξιζουν και αν ειναι γραφτο να γινουν.Αν μια δυναμη που βρισκεται πολυ περα απο εμας το θελει και το πραγματοποιησει.Οπως εχω προσπαθησει δεκαδες φορες να δικαιολογησω στον αλλο μου εαυτο,τον πιο επικριτικο,τον πιο σκληρο,τον πιο δυσκολο οτι εκανα το εκανα γιατι φοβηθηκα.Φοβηθηκα να μην τολμησω,φοβηθηκα να χασω,φοβηθηκα να θαψω στην αμμο ενα σωρο συναισθηματα,για ακομη μια φορα,ελπιζοντας οτι οπως και στα παραμυθια θα ερθει ο πριγκιπας,θα με αρπαξει απο τη μεση ( και πολυ brutal o prince) και θα με σκασει στα φιλια.Γι'αυτο το λογο ειπα να παρω τη ζωη μου στα χερια μου και να κανω κατι εγω (οχι βεβαια να μιμηθω τον πριγκιπα αλλα κατι τελος παντων ).Το αποτελεσμα επαιξα και εχασα.Ε και ?! Τουλαχιστον ξερω οτι εγω δεν εμεινα να κοιταζω τη ζωη μου.Ξερω οτι εκανα οτι μπορουσα εστω και με λανθασμενο τροπο.Και επισης ξερω οτι πηρα το ρισκο και τολμησα.

Υ.Γ. :ΠΡΟΣΟΧΗ. Η συγκεκριμενη προτροπη δεν προτεινεται σε περιπτωσεις που το ρισκο ξεπερνα κατα πολυ τα "μετρα" σας (μπιχτη για μια φιλη ειναι αυτο) γιατι τοτε θα αντιμετωπισετε πραγματα που πολυ απλα το μικρο σας μυαλουδακι (ηλικιακα παντα) δεν μπορει να χωρεσει και να δεχτει.Κι οταν λεω μετρα,σιγουρα δεν εννοω κοινωνικο status ή το γοη του σχολειου.Αλλωστε για τα δυο τελευταια απλουστατα χεστηκαμε :P