οταν ο χρονος σταματαει.........................

Οταν ο χρονος σταματαει λοιπον ειναι εκει ακριβως που εχεις τη βαθυτατη αναγκη να σταματησεις και να δεις τη ζωη σου να περναει σαν τρεϊλερ μπροστα απο τα ματια σου.Ειναι εκει που εχεις αναγκη να επαναπροσδιορισεις το ποια εισαι,τι κανεις και που πηγαινεις,οσο κοινοτυπο κι αν ακουγεται αυτο,και να βρεις την ουσια της ζωης σου.Ειναι εκει ακριβως που σαββατοβραδο γυριζεις στο σπιτι σου αργα το βραδυ με τα ποδια και ξεκιναει να βρεχει δυνατα.Εσυ φορας ψηλοτακουνα και ο ηχος τους στο βρεγμενο πεζοδρομιο ειναι το μονο που αντηχει σε ολοκληρη τη γειτονια.Κι εκει με μισοβρεγμενα μαλλια,εναν κοτσο ετοιμο να καταρευσει,αβολα πλεον τακουνια και μισοχαλασμενο μακιγιαζ νιωθεις σαν ξεπεσμενη πριγκιπισσα.Κι ομως καπου εκει σου φυτρωνει η ιδεα να σταματησεις να τρεχεις,να ξεκινησεις να περπατας σταθερα,οσο πιο αργα μπορεις και να βαλεις στο κινητο σου να παιζει το "Μετρα τ'αστερια" και να κοιτας τον ουρανο σκεπτομενη οτι αυτο θα μπορουσε ευκολα να αποτελει σκηνη καποιας ταινιας που η πρωταγωνιστρια σκεφτεται υπερβολικα για την εποχη της.Δεν ακουγεται ομως εγωιστικο να βαζω τον εαυτο μου σε ενα τετοιο βαθρο???Αν η ζωη μας ομως ειναι οντως μια ταινια,ποιος γραφει το σεναριο τοτε ??? Κι αν το γραφουμε εμεις πως το αλλαζουμε???Κι αν οχι υπαρχει καποια λογικη εξηγηση που η ζωη μας εχει παρει την πορεια που εχει τωρα???Το μονο σιγουρο ειναι το τελος,αλλα ποτε ακριβως και ποιο τελος???Το τελος,γενικα μπορει να επελθει με την ενηλικιωση μας,οπου πλεον παυουμε να ειμαστε παιδακια και γινομαστε κυριοι του εαυτου μας.Μπορει να ερθει με ενα γαμο,το τελος της "μοναξιας" και να σημαινει την  αρχη μιας νεας διαφορετικης ζωης.Μπορει ακομα να ερθει με μια εγκυμοσυνη και να σημαινει το τελος του αποκλειστικου και αμεταβλητου "εγω" μας και την αρχη μιας αμεριστης αγαπης για καποιον που στην ουσια αποτελει κομματι απο εμας.Στα 16 σου ,ομως,το τελος μπορει να ειναι οταν σταματας στη μεση του δρομου καθεσαι σε ενα πεζουλι,κοιτας τον ουρανο,αναλογιζεσαι τη ζωη σου κι εκει αποφασιζεις οτι με καθε τροπο θα τη διορθωσεις οσο παιρνει γιατι παντα στη γωνια καραδοκει το μεγαλο τελος,το οποιο ομως κανεις δεν μπορει να προβλεψει.
Υ.Γ. Μπορει αργοτερα να ντραπω που δημοσιευω αυτο το κειμενο ομως ειναι οτι σκεφτομαι και οτι νιωθω και ισως να πρεπει να γραψω καπου ολα αυτα για να μην ξεχναω τωρα και να θυμαμαι στο μελλον..............................

You may say I'm a dreamer but I'm not the only one : D

               Happy Birthday JOHN LENNON-We All LOVE YOU

   Στις 9 Οκτωβρίου του 1940,στο Λίβερπουλ της Αγγλίας γεννήθηκε ένας απο τους μεγαλύτερους μουσικούς όλου του κόσμου,ο John Lennon.Φοίτησε αρχικά στο δημοτικο σχολειο του Dovedale και στη συνέχεια, μετά από επιτυχία στις εισαγωγικές του εξετάσεις, εισήχθη στο γυμνάσιο Quarry Bank Grammar School, όπου σύντομα η απόδοσή του στα μαθήματα σημείωσε αισθητή πτώση. Ως μαθητής, υπήρξε δημοφιλής για τον ατίθασο χαρακτήρα του, τον οποίο ο ίδιος περιέγραψε λέγοντας: «Ήμουν εκείνος για τον οποίο όλοι οι γονείς έλεγαν στα παιδιά τους: το νου σου, μακριά από αυτόν».Στη συνεχεια οργανωσε το δικο του συγκροτημα,με το ονομα The Quarrymen στο οποιο συμμετειχε αργοτερα ο Paul McCartney και ο George Harison.Επιπλέον, το συγκρότημα εγκατέλειψε τη φολκ μουσική, στρεφόμενη προς το είδος του rock'n'roll, με έντονες επιρροές από μουσικούς όπως ο Elvis Prisley, ο Chuck Berry ή ο Little Richard και σταδιακά μετεξελίχθηκε στο σχήμα των Beatles.Το 1957, ο John Lennon αποφοίτησε από το γυμνάσιο και χάρη στη βοήθεια του διευθυντή τού σχολείου του, έγινε δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ. Παρέμεινε για πέντε χρόνια, ασχολούμενος με εφαρμογές γραφικών τεχνών στη διαφήμιση, ωστόσο δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις σπουδές του. Στις 15 Ιουλίου του 1958, σημειώθηκε ο θάνατος της μητέρας του, η οποία παρασύρθηκε από το αυτοκίνητο ενός μεθυσμένου αστυνομικού, έξω από το σπίτι της αδελφής της, γεγονός που επηρέασε βαθειά τον Λένον. Την ίδια περίοδο, γνώρισε τον συμφοιτητή του και ταλαντούχο μαθητή της σχολής, Στιούαρτ Σάτκλιφ, ο οποίος αποτέλεσε και τον πρώτο μπασίστα του συγκροτήματος των Beatles. Με τους Beatles, ο Λένον εμφανίστηκε στο Αμβούργο το καλοκαίρι του 1960, σε μία από τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις τους.Το 1962 ηχογράφησε με τους Beatles τον πρώτο τους δίσκο, Love Me Do, ο οποίος κατέκτησε την 17η θέση στη Μεγάλη Βρετανία, μία σημαντική επιτυχία για ένα άγνωστο μέχρι τότε συγκρότημα της επαρχίας. Ακολούθησε ο επόμενος δίσκος, Please Please Me, ο οποίος κατέλαβε την πρώτη θέση σηματοδοτώντας την ανοδική πορεία του συγκροτήματος. Μαζί με τον McCartney, ο John υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία των Beatles, που στη διάρκεια της δεκαετίας 1960-1970 κατάφεραν να αναρριχηθούν στην κορυφή της δόξας. Υπήρξε ένας από τους κύριους συνθέτες του συγκροτήματος, τραγουδιστής και κιθαρίστας, συμμετέχοντας συχνά και στο πιάνο. Οι πρώτες συνθέσεις του, διακρίνονταν για την απλοϊκή τους μορφή, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, με συχνές αναφορές σε ρομαντικές ιστορίες αγάπης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Λένον άρχισε να ωριμάζει ως συνθέτης, ενώ παράλληλα προσπάθησε αρκετές φορές να απεμπλακεί από την έντονα εμπορευματοποιημένη εικόνα του συγκροτήματος, βιώνοντας περιόδους ενθουσιασμού για συγκεκριμένες ιδέες ή ρεύματα, όπως τον διαλογισμό ή τον μαρξισμό της αριστεράς. Οι συνθέσεις του, κατά τη διετία 1966-67, έκαναν ιδιαίτερα αισθητή την επίδραση των «ψυχεδελικών» πειραματισμών του με το LSD, με χαρακτηριστική στιγμή την ηχογράφηση του δίσκου Sergeant Pepper's Lonely Heart Club Band το 1967.Το φθινόπωρο του 1969, ο John ηχογράφησε μαζί με τους Beatles τον τελευταίο δίσκο του συγκροτήματος, με τίτλο Abbey Road. Οι σχέσεις των μελών είχαν ήδη αρχίσει να διαταράσσονται κατά τη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων, και ειδικότερα η φιλία του John με τον Paul κλονίστηκε. Ο ίδιος ο John, αιτιολόγησε τη διάλυση του συγκροτήματος, αναφερόμενος κριτικά στον ηγετικό ρόλο που προσπάθησε να αναλάβει ο Paul μετά το θάνατο του μάνατζερ των Beatles, Μπράιαν Έπσταιν, αλλά και στην αντιπάθεια που έτρεφαν τα υπόλοιπα μέλη απέναντι στη Yoko Ono.(Και εδω θα επρεπε να εκφρασω κι εγω την αντιπαθεια προς εκεινη μαζι με τα υπολοιπα μελη των Beatles αλλα οπως μου ειχε πει ενας φιλος μου ηταν μια επιλογη του John την οποια δεν πρεπει να κατακρινουμε,εστω κι αν εγω πιστευω πως εκεινη ευθυνεται για τη διαλυση των Beatles και την εξαρτηση του John απο την ηρωινη).Η προσωπική δισκογραφία του John είχε ήδη ξεκινήσει πριν τη διάλυση των Beatles, με την ηχογράφηση τριών πειραματικών δίσκων σε συνεργασία με τη Yoko Ono καθώς και τριών ακόμα τραγουδιών, Give Peace a Chance (με αντιπολεμικό περιεχόμενο), Cold Turkey (σχετικά με την εμπειρία του με την ηρωινη) και Instant Karma!. 

Ακολούθησε η κυκλοφορία του περισσότερο επιτυχημένου δίσκου του, Imagine το 1971, του οποίου το ομώνυμο τραγούδι έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα του John.Το βράδυ της 8ης Δεκεμβριου του 1980, ο Mark Chapman  πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον John, έξω από την οικία του ενώ εκεινος επέστρεφε μετά από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened, που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Μετά την επιστροφή του John από το στούντιο ηχογράφησης, ο Chapman τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές.Οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμοραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.Μετά τη δολοφονία, ο Chapman παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Εκτός από το όπλο του εγκλήματος, στην κατοχή του υπήρχαν ένα αντίτυπο του δίσκου Double Fantasy, στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο John, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος The Catcher in the Rye του, καθώς και κασσέτες με τραγούδια των Beatles. O John Lennon οδηγήθηκε αμέσως στο νοσοκομείο, όπου με την άφιξή του επισημοποιήθηκε ο θάνατός του, που προκλήθηκε λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος. Δύο ημέρες αργότερα, η σορός του αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο του Φέρνκλιφ, στη Νέα Υόρκη. Ο Mark Chapman καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον John, ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.

Και καπου εδω ειναι το τελος,ομως τιποτα δεν τελειωνει ετσι απλα.Ενας ανθρωπος σαν τον John Lennon δεν γινεται να χαθει ετσι,δεν γινεται να τελειωσει ετσι.Παντα θα ζει μεσα απο τη μουσικη του,μεσα απο τους ανθρωπους που τον αγαπουν (και σας βεβαιωνω ειναι παρα πολλοι) και αν υπαρχει παραδεισος ,αυτη τη στιγμη που γραφω,θα μας βλεπει απο εκει ψηλα και που ξερετε μπορει να εχει εμπνευστει καινουρια τραγουδια επηρρεασμενος απο ολα αυτα που μας συμβαινουν εδω κατω στη γη.

Οποτε HAPPY BIRTHDAY JOHN LENNON.

οχι αλλη Μαιρη pleaseeeeeee

Ενταξει δεν λεω ειναι σωστο και δικαιο να επεκτεινεται καποιος στο χωρο της δουλειας του και σε αλλους τομεις,ας εχει υποψην του ομως οτι "παν μετρον αριστον" που ελεγαν και οι αρχαιοι.Και δεν λεω η κοπελα ομορφη ειναι,εχει ταλεντο στην παρουσιαση αλλα ποσα πραγματα θα κανει επιτελους ???? Στην πρωτη της εκπομπη ηταν μια συμπαθεστατη κοπελα με πολυ χιουμορ που αξιζε να παρουσιαζει κι αλλες εκπομπες σε ζωνες μεγαλυτερης τηλεθεασης.Οταν ομως ξεπερνας τις τρεις εκπομπες στο Mad,μια σε αλλο καναλι,μια ραδιοφωνικη εκπομπη,(ισως) καποιο ρολο σε κινηματογραφικη ταινια,ενα βιντεοκλιπ με τον Μυρωνα Στρατη και αλλο ενα τωρα-ειναι λιγακι υπερβολη.Οποτε επαναλαμβανω "Οχι αλλη Μαιρουλα pleaseeeeeeee" ΥΓ.: Για να καταλαβετε τι εννοω ακολουθηστε το παρακατω link :
             http://www.youtube.com/watch?v=MUSd3PFGu6o